Μ' αρέσουν οι χώροι οι νοσοκομειακοί. Άσπροι τοίχοι, άσπρα έπιπλα, άσπρες κουρτίνες, άσπρες ψυχές. Αυτοί που παίρνουν χρώμα από τους ανθρώπους, τη διάθεσή τους και το είναι τους. Αυτοί που τους χρωματίζει το μπλουζάκι που έβγαλες χθες βράδυ και το φόρεσα το πρωι για να σου φτιάξω καφέ, η φούστα μου που πάλεψα να τακτοποιήσω αλλά την πέταξα άτακτα κι έμεινε σκαλωμένη στην καρέκλα, το βιβλίο που έμεινε ανοιχτό στο πάτωμα και σε περιμένει να συνεχίσεις να το διαβάσεις, οι δίσκοι με τη μουσική που αγαπάμε.
Μ' αρέσουν οι χώροι που δεν κρύβουν στην πολυχρωμία τους ψυχές φευγάτες και ντροπιασμένες αλλά που μέσα από το άσπρο τους βγάζουν έρωτα και προσμονή.
Μ' αρέσουν οι χώροι οι λευκοί που από μέσα τους ξεπηδάς εσύ και το χρώμα σου.
Καλημέρα κόσμε (μου) κάτασπρε.
Αγάπη σου 'χω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου