Το 2007 δούλευα σε μια Αθηναική εφήμερίδα όπου εκτός των καθηκόντων μου ως γραφίστας, σελιδοποιός, λόγω ελλείψεως προσωπικού και τσιπίλας του εργοδότη εκτελούσα περιστασιακά και χρέη (ταχαμουταχαμου) δημοσιογράφου. Αυτό είναι ένα από τα πρώτα άρθρα που είχα γράψει και που για κάποιο λόγο το βρήκα εξαιρετικά επίκαιρο.
Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΝΑ ΖΕΙΣ
Αν αυτά που σε πονάν δεν τ απογυμνώσεις, δεν τ' αποσυνθέσεις και δεν τ' αναδομήσεις πάνω σε καινούριες βάσεις και λογική, το πιο π...

-
Έχω φτιάξει καιφέ τον δεύτερο και κάθομαι εδώ και χαζεύω γύρω γύρω στα μπλόγκα διαβάζω σημειώνω γελάω, στην τιβούλα τα τηλεκαημένα μας προσ...
-
Σάββατο βράδυ κι εμένα με βρίσκει σε ένα σταθμό του ΟΣΕ κάπου έξω από τη Θεσσαλονίκη. Περιμένω την 604 αμαξοστοιχία από Αλεξανδρούπολη γι...
-
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που πραγματικά με ενοχλεί περισσότερο... Η συναίσθηση ότι με περνάν για ηλίθια ή η αλήθεια ότι κάπου στο βάθος (κήπο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου